Honderdvierentachtig. Huisje Weltevree!
“Ieder huisje heeft zijn kruisje” zegt mijn moeder altijd. Ik zeg het nu ook trouwens. Zo gaat dat met moeders en dochters. Maar dat is niet de enige reden waarom ik die vijf woorden af en toe in de mond neem. Er schuilt ook heel veel waarheid in. Zo is dat ook meestal met dingen die moeders veel herhalen.
“Schijn bedriegt” past ook in dat rijtje. ’t Zijn twee dynamieken, die maken dat wij zo’n strevers zijn geworden. En streven maakt een mens niet gelukkig. Zeker als je doel onbereikbaar is.
We zwijgen, allemaal. Alles wat zich binnenskamers afspeelt hoeft de buitenwereld niet te weten. Stel je voor dat de buurvrouw weet dat ik graag aan mijn eigen scheten ruik… Foei! Het huisje-weltevree-principe wordt in deze Vlaamse contreien hoog in het vaandel gedragen. Het bizarre is dat we er allemaal aan mee doen en ons er met z’n allen ook blind op staren. Maar zoals ik mijn post ook begon: “ieder huisje heeft zijn kruisje”. Wees kritisch. Iedereen heeft dikke tegenslag. Geen mens blijft ervan gespaard. Kijk daarom ook af en toe eens door een raam naar binnen. Een welgemeende “hoe ist ermee?” kan wonderen doen. Voor de ander en voor jezelf. Je blind staren op de illusie die perfectie inhoudt heeft echt weinig zin.
Elk zijnen goeiendag en een welgemeende ‘hoe ist ermee’.
E.
Jan Vanderstichelen
“Hoe is ’t ermee?” is een vraag waarop het antwoord “Goed” of “ça va” vereist is. Dat behoort tot de ongeschreven wetten der beleefdheid in onze contreien. Net zoals wanneer je gevraagd wordt om 20 u. de beleefdheid vereist dat je een kwartier te laat komt. Vreemd, maar het is zo bij ons.
Als iemand (die geen familie of vriend is mij vraagt “Hoe is ’t ermee?”, antwoord ik vaak “het interesseert mij net zoveel daarop te antwoorden als het u interesseert het te weten” :).
En als je snel van iemand af wil geraken moet je de vraag “hoe is ’t ermee?” een beantwoorden met “ik ben blij dat je het vraagt. Niet goed, want…”. Meestal zie je de mensen daar al schichtig kijken naar een snelle exit 🙂
Maar goed, om op je welgemeende groet en vraag te antwoorden: ook een goeie dag E. En dat gaat wel… Ik hoop van u hetzelfde 🙂
ergenstussenin
Klopt. Het wordt van ons verwacht dit te vragen, maar moesten we hier nu eens mee ophouden en het enkel vragen wanneer we het ook menen. Misschien dat we dan allemaal ook echt luisteren?
🙂
Jan Vanderstichelen
Ik doe dat al enkele jaren. Enkel zo’n dingen vragen als ik het meen. Niet meer meedoen aan de sociaal smeersel-zinnetjes. Niet meer de gezelligaard uithangen als ik me niet lekker voel of als ik er geen zin in heb of als het me niet interesseert met de persoon in kwestie gezellig te doen. Tja, populair word je er niet mee 🙂