Honderdachtentwintig. Gast 4: Bernd!

Reizen. Het is één van mijn grote passies in het leven. Zonder lijkt het alsof ik langzaam een stille dood sterf. Maar wat betekent een reis voor mij? En kijk ik er wel altijd naar uit om op reis te gaan hoezeer ik ook weer op pad wil gaan? In deze blog zal ik enkele quotes gebruiken die mijn woorden kracht bijzetten. Meestal quotes waar ik het sterk mee eens ben. Hopelijk steel ik niet één van E.’s oneliners… 😉

To travel is to discover that everyone is wrong about other countries. – Aldous Huxley

Mijn reisdrang begint vooral vanuit het feit dat ik ervan hou nieuwe gebieden te ontdekken. Regio’s waar niet veel over bekend is. Ergens wil ik niet toegeven aan het beeld dat van een onbekend land wordt weergegeven. Laat ons zeggen dat het een journalistieke drift is. Ik wil zelf gezien hebben hoe het er in sommige landen aan toegaat en wat de inwoners daar bezig houdt.

“If you reject the food, ignore the customs, fear the religion and avoid the people, you might better stay at home.” – James Michener

Ik probeer er bewust voor te kiezen om individueel of in een kleine groep te reizen. Waar mogelijk slaap ik ook bij mensen thuis. Op die manier probeer ik zoveel als mogelijk de lokale cultuur op te snuiven. Tezelfdertijd ben ik er mij ook altijd van bewust dat niet alleen de oude tradities en gebruiken tellen in een land. Het is niet omdat je in India bent dat je alleen maar de kleine inheemse stammen moet bezoeken. Ik betrap er mijzelf soms op het gevoel dat ik alleen maar die ‘stammen’ wil bezoeken om het echte India te zien. Het zijn inderdaad echt charmante en oprechte ontmoetingen die mij veel meer lijken te leren dan de geglobaliseerde eenheidsworst die op de vele toeristische plekken geldt. Het zijn ook de dingen die ik waarschijnlijk altijd zal blijven willen zien omdat iedereen er simpelweg over kijkt. Zo zullen de meeste Turkije-reizigers nooit het oosten van Turkije bezocht hebben, dat veel meer weg heeft van een Syrië of een Iran maar dat dus de andere helft van het land voorstelt. Terzelfdertijd probeer ik niet te negeren dat er een andere heersende realiteit is die evenzeer mag gezien worden. Zo kon ik in Bangalore ook met de elite gaan clubben op DJ Sasha, keek ik naar het WK voetbal in een Tibetaans eethuis in een klein dorp, overnachtte ik bij een anarchistische drugsdealer in de Malediven, zong ik samen met enkele Malinezen de teksten mee van Red Red Wine – aan de haperingen te horen hadden de dvd van UB40 al plat gespeeld – .

Pas op, ik moet toegeven, niet al de reizen die ik onderneem zijn zo ontspannend Een weekendje Rome zal ook voor mij meer relaxt zijn dan de ‘vreemde bestemmingen’ die ik er op na hou. Meestal zijn die kortere reizen bij mij ook een aaneenschakeling van de te bezoeken ‘must see’ attracties. Alhoewel ik dan ook zoveel mogelijk probeer mijn intuïtie te laten werken en verschillende delen van de stad wil gezien hebben. Een manier die het mij gemakkelijk maakt dat te doen is couchsurfing. Het allerbelangrijkste blijft echter dat deze manier van reizen mij evenveel waard is dan de andere reizen die ik onderneem, hetzij op een heel andere manier.

“Do not follow where the path may lead. Go instead where there is no path and leave a trail” – Ralph Waldo Emerson

Die zogenaamde andere reizen hebben een meer avontuurlijk motief. Zo zijn enkele plaatsen die ik heb bezocht: Mali, Iran, Syrië, Georgië, Armenië, Tibet, Moldavië, Transnistrië. Plaatsen die de massa niet altijd associeert met een ontspannend weekje uit, maar die in veel gevallen voor mij heel puur aanvoelen. Ik moet wel toegeven dat ik op een geïsoleerde plaats soms mijn twijfels heb bij mijn voorrecht om één van de eersten contact te mogen hebben met de lokale bevolking. Mensen die vaak nog maar weinig toeristen hebben gezien. Schaden we soms niet hun vredige bestaan om daar toe te komen met Adidas schoenen, een zonnebril en een uit de kluiten gewassen fototoestel…? Het is een afweging die ik elke keer opnieuw maak en waar ik nog steeds niet uit ben. Globalisering zal zich op deze kleine aardkloot wel sneller verspreiden door het internet dan door een nieuwsgierige reiziger, troost ik mezelf stiekem. Het enige dat ik hoop is dat mijn aanwezigheid een zekere waardigheid en respect uitstraalt. Zo hoop ik dat het spoor dat ik nalaat eerder een positief dan een negatief spoor is.

“There are no foreign lands. It is the traveler only who is foreign.” – Robert Louis Stevenson

Het zijn zo’n soort reizen die mij echt kunnen opladen. Ze dwingen mij tot bepaalde gedachten waar een dosis zelfrelativering het enige mogelijke antwoord biedt. Je leert soms meer over je eigen land dan over het land dat je bezoekt. Het mooie is dat je door rond te trekken alles leert bekijken vanuit een ander perspectief. Het lijkt mij alleszins het beste medicijn tegen radicale meningen en het wij-tegen-zij-gevoel dat in tijden van crisis meer en meer de kop opsteekt.

Daarbovenop kan reizen aanleiding geven tot nieuwe, creatieve oplossingen. Dit in plaats van vast te roesten in een oud patroon. Zowel op persoonlijk als op groter niveau. Henry Miller slaat de nagel op de kop als hij zegt: “One’s destination is never a place, but a new way of seeing things.”

“A journey is best measured in friends, rather than miles.” – Tim Cahill

Om af te ronden – want ik blijf hier maar doorbomen – moet ik het misschien hebben over die tal van mensen die je op je weg ontmoet. In veel gevallen zijn het zij die bepalen hoe jij een land ervaart en ziet. Zij vertellen je iets over hun land, over hoe zij het ervaren, wat er voor hen belangrijk is. Net zoals E. bepaalde dingen zal vertellen aan een buitenlander over België. Zij zal klemtoon leggen op heel andere dingen en daarmee een andere realiteit van België meegeven. Daarom probeer ik te beseffen dat mijn waarheid over een land niet te generaliseren valt. We kunnen allebei hetzelfde land zien en toch met een heel andere mening terugkomen. Mijn waarheid is dus een aaneenschakeling van belevenissen en in grotere mate de personen die ik tegenkom. Daarnaast zijn het die personen die jou ook meehelpen vormen tot de persoon die je vandaag bent.

In de ongetwijfeld talloze discussies die je op reis maakt met een persoon met een heel andere achtergrond kom je vaak jezelf tegen. Zo kom je pas echt tot nieuwe inzichten, inzichten die niet te onderschatten zijn voor je persoonlijke vorming. Ik zou hier nog zoveel dingen kunnen uitkramen, maar ik moet zien dat ik niet te paternalistisch wordt 😉

Ik wens jullie allemaal vele reizen toe, veel nieuwe ervaringen en vooral nieuwe inspiratie!

Bernd Fink

Wil je meer foto’s over Bernd’s reizen, dan kun
je terecht op de fanpage van zijn klimaatproject
‘Realize’! Ga zeker een kijkje nemen!

Foto’s:
1. Soort woning dat ik tegenkwam wanneer ik van Tiraspol naar het dorp Chitcani wandelde.
2. Verkoopster op de markt (Piata Centrala) van Chisinau
3. Spelende kinderen op de gedenktank in het centrum van Tiraspol – ‘hoofdstad’ van de internationaal niet-erkende republiek ‘Transnistrië’ – op de Russische ‘Victory Day’
4. Transnistrische oud-strijder op ‘Victory Day’ in het centrum van Tiraspol.