311. Uit het oog, niet uit het hart !
Uit het oog, uit het hart. Zo zeggen ze dat, toch? Vaak is dat inderdaad zo, maar goed ook. Niet alle ontmoetingen in een mensenleven zijn herrinnerings-waardig uiteraard.
Maar sommige zijn dat wel.
We leven allemaal in fasen en in elke fase lopen mensen met je mee. Een nieuwe fase brengt meestal ook nieuwe ontmoetingen en contacten met zich mee. Ga het er maar eens op na: je middelbare school, je kotleven, je werkend leven zonder kinderen, je werkend leven met kinderen,… Je omgeving en interesses veranderen en dus ook de mensen die ermee gepaard gaan. En dat is oké, want verandering van spijs doet eten. Dat zegt men ook. Ongetwijfeld zijn er mensen die, over de fasen heen, met je mee blijven wandelen. Vrienden voor het leven. Die zijn zeldzaam. Niet iedereen kent zo iemand. Of heeft zo iemand gekend, want voor het leven, daar geloof ik niet in. Niet meer althans.
Uit het oog, uit het hart. Daar ging het over. Vandaag is een vriend van me jarig. Leve Facebook, die me eraan herinnerde. Ik heb hem al een hele tijd niet meer gezien, ik denk zelfs al een jaar of 2. Het is iemand die ik leerde kennen in mijn studentenfase. Waar ik toen altijd op kon rekenen en nu nog denk ik. Ik stuurde hem een bericht met verjaardagswensen en dat voor mij uit het oog, uit het hart niet van toepassing is. Niet op hem althans. Als ik erover nadenk, zijn er zo een heleboel mensen die ik bijna niet meer zie en waar ik toch bijna wekelijks eens aan denk. Als ik hen dan toch terug zie, dan lijkt het alsof het gisteren was dat we wijntjes dronken in de Marimen of kerstmarkten onveilig maakten in Gent. Dat zijn voor mij ook echte en pure vriendschappen. Vanop afstand weliswaar, maar toch. Die mensen bezorgen me nu nog altijd -onrechtstreeks- een lach op mijn gezicht. Dat zijn contacten die ik wil koesteren. Vanaf vandaag dus wat extra inspanning voor gesms en gemail en gebrief.
Uit het oog, uit het hart. Daar geloof ik dus niet in. Dat heb ik vandaag officieel ontkracht. Uit het hart kan alleen maar als je dat zelf ook wil of iemand nu uit het oog is of niet. Eens je in dat hart zit, geraak je er bij mij niet zo snel meer uit. Dus aan al mijn op-afstand-vrienden: ik denk vaak aan jullie, tot snel!
Liefs
E.