Honderdeenentwintig.

Slinkachu. Klinkt een beetje als een personage uit één of andere Japanse tekenfilm. Of ligt dat aan mij? Doet er ook niet toe.

Slinkachu is een dertiger met een visie. Ooit gehoord van ‘Little People Project’ ?
De man over wie ik het heb is installatiekunstenaar en fotograaf, afkomstig uit London. Slinkachu creëert mini-installaties met handgeschilderde poppetjes in de stad. Hij fotografeert het geheel en laat ze achter. Een grote man, achter kleine mensen.

Bedoeling? Mensen bewust maken van hun omgeving. In tijden van haast en spoed zie je vaak niet meer wat er echt rondom jezelf gebeurd. En net dat betreurt Slinkachu (Man, ik blijf het moeilijk hebben met die naam hé!). Hij stelt zijn taferelen zodanig samen dat ze de eenzaamheid en de melancholie van het leven in een grootstad reflecteren. Mensen moeten zich kunnen vereenzelvigen met zijn kleine personages. Zo was hij onlangs te gast in Antwerpen en droeg één van de poppetjes een rood voetbalshirtje van de lokale voetbalploeg.

Het Little People-project begon als hobby maar groeide al snel uit tot een internationale hoogvlieger. Slinkachu zette zijn carrière als grafisch vormgever stop en stortte zich op de kunst. Ondertussen kan hij wereldwijd op heel wat aandacht rekenen. Ook ik vind de installaties intrigerend. Op de een of andere manier doet zijn werk mij een beetje aan Wally denken, maar dan int echt. Of ligt dat weer aan mij?