Honderdnegenenvijftig.

Onlangs sleurde een vriendin me mee naar de cinema. Doe ik wel graag eens, af en toe. Probleem is dat ik meestal niet echt straf ben in het kiezen van een goeie film. Gelukkig, deze keer koos de vriendin. Gene stress! Wat we gezien hebben? Help! Enkele volledig doorgeslagen zwangere vrouwen, vergezeld door hun mannen die zeven kleuren stront schijten. (Deze laatste uitdrukking vond ik dus echt terug op het internet, hilarisch! Zeker weer iets Hollands!)

Word je binnenkort moeder? Denken jullie aan kinderen? Vermijd dan aub ‘what to expect, when youre expecting.’ Niet alleen omdat het een slechte film is, ook en vooral omdat je echt compleet getraumatiseerd de zaal verlaat. Allé, ik dan toch en mijn vriendin eigenlijk ook, dus ’t kan niet alleen aan mij liggen. Gelukkig was er nog een gekleurde vierjarige die de boel af en toe kwam redden en voor een humoristische noot zorgde.