Honderdzesentachtig. Stilte!

Soms zijn er momenten waarop je helemaal stil wordt. Momenten waarop je geen woorden meer vindt en er alleen maar kunt zijn. Je voelt de pijn. Je wil vanalles doen en in actie schieten. Hem of haar oppakken en dragen. Al weet je dat dat niet kan. Je wil de klok terugdraaien, alles weer beter maken. Al weet je dat dat niet kan. Het zijn momenten die hart even doen stoppen en je maag in een knoop leggen. Je wil vanalles doen, maar je weet dat je er alleen maar kunt zijn.

Liefs
E.