232. Hoop doet leven !

Ondertussen ben ik dag vier gestart. Je weet wel, van mijn rookstop. En eigenlijk moet ik zeggen dat het me nog geen bloed, zweet of tranen heeft gekost. Het lukt me vrij aardig van de tabak af te blijven. Ik ben dus al een beetje ex-roker. Ja, een beetje. Ik stond er namelijk op de farmaceutische industrie nog wat te steunen. Dus voorlopig plak ik nog. Die pleisters zijn wel iets speciaals. Zondag, op mijn eerste dag, plakte ik nog een volledig exemplaar. Met duizeligheid, misselijkheid, beven en wat andere ongemakken tot gevolg. Een nicotine-overdosis op de eerste dag van mijn rookstop dus. Nu werk ik met halve pleisters. Volgens de dame van de apotheker moet ik ook 14 weken aan een stuk blijven plakken. Maar ook dat vind ik van het goeie te veel. Een week of 2 zal wel volstaan. Vanaf volgende week proberen we met 1/4. Spannend!

Ik merk zelfs nu al dat ik precies veel meer energie heb. Echt! Waarschijnlijk denken jullie nu: “yeah right, na vier dagen?!”. Ewel het is echt zo. Ik sport daarom ook wat meer. Kwestie van die billen binnen de grenzen van het aanvaardbare te houden! 🙂

Pas op, ik mis hem wel, mijn vertrouwde maatje. Zo gaat dat met verslavingen. Afstand nemen en loslaten. Een hoofdstuk afsluiten. ’t Is niet altijd evident. Gelukkig heb ik al nieuwe vrienden. Mevrouwtjes groene- en jasmijnthee zie ik het meest. Maar ook meneertje kauwgum en meneertje munt zijn nu al trouwe maatjes.

En zo doe ik dapper verder. Dag per dag. Vanavond ga ik voor het eerst zonder sigaret uit eten. Benieuwd wat dat me brengt. Ik heb alvast vertrouwen dat ik volhou.

“Lieve sigaret, vuile vriend, ik hoop jullie nooit meer in vuur en vlam te zetten. Bedankt voor de vele jaren van troost en vertrouwen (ja oke, is meer ingebeeld dan iets anders, maar toch). Met de hulp van de mevrouwtjes thee en de meneertjes munt, ga ik alleen verder. ’t Is mooi geweest zo.”

Liefs

Van een bijna-ex-roker.
E.