278. “Waar blijfde gij da in godsnaam halen”

“Waar blijfde gij da in godsnaam halen?” . Een vraag die men me dikwijls voorschotelt. Gek genoeg weet ik het meestal zelf niet eens. Soms zit ik uren naar mijn scherm te staren. Zonder resultaat. Willen en nie kunnen. Frustratie! Ik pijnig mijn grijze massa tot het kraakt en net dat maakt ook dat ik niks op mijn digitaal A4’tje krijg. Ik schrijf namelijk het best alst kopke leeg is. Of beter gezegd, als alles netjes op een rijtje staat. Mooi achter elkaar. Dan springen mijn vingers van toets naar toets. Van A naar P van P naar F en van daar naar W. Woorden verschijnen op mijn scherm. En vaak weet ik maar al tikkend welke richting mijn relaas uit wil. Uit die stukken put ik energie. Mijn lichtje brandt. Mijn venster op de wereld. Zo’n zaken schrijf ik uiteraard niet elke dag. Geen vensters genoeg. Gelukkig maar misschien.

Om nu te antwoorden op die eerste vraag: ga op zoek naar wat uw bol gedachtenvrij maakt. Skeeleren in de zon bijvoorbeeld of uitwaaien aant strand of mega luid meezingen met volledig foute muziek in de auto of zelfs eens goe janken. ’t Kan allemaal. Als het maar oplucht en je een goed gevoel geeft. Ga op zoek naar de plek waar je tot jezelf komt.

Weet ook dat je niet elke dag ’t warm water moet uitvinden. Ga eens vreemd. Naast de zee, mijn skates en de zon, zijn andere blogs mijn grootste inspiratiebron. Lees en wees curieus. Probeer een goede selectie aan bloggers te maken. Mensen die je doen glimlachen, die een stijl hebben om jaloers op te zijn.

Ook zijn beelden voor mij heel belangrijk. Het visuele maakt dat onze oogkleppen zich weer wat wijder positioneren. We heart it, Visualise us of Pinterest zijn de banken die ik het vaakst gebruik. Blader, zoek en sla vooral op! Nog iets: een goeie instagram en een telefoon met camera! Van levensbelang. Gewoon al om uw fantasie wat aan te wakkeren.

Achteraf lees ik nummerke 278 opnieuw en denk ik: merde, want ik vergeet waarschijnlijk vanalles. Dan is dat maar zo. Dan is dat maar weer gerief voor een nieuwe post. En zo blijf ik bezig, blijf ik schrijven. En blijf ik het vooral leuk vinden dat jullie dat ook leuk vinden.

Merci!
E.