Zondagavond. Heup. Pijn.
Gedragen van de zetel naar mijn bed. Hier en daar een traan, maar vooral lachen. Gieren! Brullen! Want met een lach kun je de hele wereld aan, toch?
Mezelf zien voortbewegen moet een ongelofelijk grappig zicht geweest zijn. Ik voelde me op slag zestig jaar ouder. Zonder overdrijven!
Vandaag van dokter naar zetel, van zetel naar radiologie, van radiologie naar apotheker. Precies alsof men je met een pijnlijke heup nog wat extra op de proef wil stellen door je van hier naar daar te sturen.

Week verplichte rust. Benieuwd wat dat weer zal geven! Veel bloggen? En blijven lachen uiteraard, want met een lach kun je de hele wereld aan!

Liefs
E.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...