Zijn jullie gokkers? Dan heb ik het niet over casino’s of van die sites op internet. Neen! The real deal. Lotjes! Win for life, Bingo, Astro, Presto, Subito. Gek trouwens dat veel van die namen op een ‘o’ eindigen. Bekt goed zeker?

Ik heb er iets mee, met die lotjes. Ik heb periodes waarin ik me af en toe eens aan een krasje durf wagen, maar er zijn ook tijden dat ik maandenlang niks koop. Ik heb wel mijn voorkeurslotje. Subito! Altijd. Bijgeloof? Ik weet het niet. Ik weet wel dat ik af en toe 2 Subito’s kreeg van oma, als we samen op stap gingen. En neen ik was toen nog geen 18, maar ik kraste en oma cashte. 😉 Mijn oma en mijn moeder hadden zelfs hun ongeschreven regels. Zo moest je een lotje altijd krassen met een ‘groot muntstuk’. Gene rosten dus, maar één van 50 frank, of nu 1 of 2 euro. Als je won, dan mocht je je lotje nooit gaan inruilen in dezelfde krantenwinkel. Meestal wonnen we wel iets, mijn oma en ik. Maar nooit echt meer dan 500 frank. Dus meestal bleven we de lotjes inwisselen voor nieuwe exemplaren, tot we niks meer wonnen. De regels sloegen eigenlijk nergens op, maar wij hielden van ons spel. 

Als ik erover nadenk, gaat het mij niet om het gokken. Misschien een beetje, want ja ik win graag, maar dat is dan weer een heel ander verhaal. 🙂 Ik kan eigenlijk stellen dat ik gok uit nostalgie. (Man, wat klinkt dat fout!) Winnen doe ik toch zelden. Afgelopen weekend kocht ik 2 Subito’s en vertelde ik het verhaal aan het lief. Pas door het mezelf luidop te horen vertellen besefte ik wat voor mooie herinneringen aan die lotjes vast hangen. Dus of ik nu win of niet dat maakt weinig uit. Ik heb de verhalen om te koesteren en dat lieve lezers, dat is voor mij genoeg.

Liefs
E.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...