315. Terzijde !

Gevangen. Vast. Verstikt. Keuzes werken niet altijd bevrijdend. Soms zorgen ze er ook voor dat je vastgeketend raakt. Aan een job of een huis,  een partner of een ideaal. Het doet je naar adem happen. Als een veroordeelde sleep je je kruis. Omdat het moet. Omdat “anders” niet mogelijk lijkt. Waarom de ene vogel vliegt en de ander in een kooi de minuten telt, is mij een raadsel. Je brein maakt overuren. Tussen haakjes. Je pad doolt in het ijle weg. Geen duidelijk uitgestippeld perspectief. Zoekend naar wat boeit. Moeilijk. Zit het antwoord ergenstussenin? Of ligt dat nu aan mij?

Liefs
E.