390. Zwart en wit!

Ik realiseerde me deze week plots dat het echt al een tijd geleden was dat ik hier nog eens een moodboard deelde. Voor de opleiding interieurvormgeving die ik nu volg moet ik er regelmatig eentje maken, vandaar dat ik waarschijnlijk hier geen nood meer voelde om er ook nog te maken. Momenteel zijn we de fase van de moodboards voorbij en ben ik volop mijn eindwerk aan het uittekenen. We moeten de volledige benedenverdieping van een ruim herenhuis helemaal hertekenen. In het plan moet een keuken, een eetplek, een woonkamer en een ruimte voor de drie jonge kinderen aanwezig zijn. Na veel inspiratie zoeken en nog meer schetsen voelt mijn ontwerp nu juist aan. Voor mij is deze tekening de juiste formule voor de gegeven ruimtes. En die juistheid, die klik moet je als ontwerper wel voelen, anders kun je niet verder. Daarna (nu dus) is het een kwestie van verfijnen en uitdiepen. Vervolgens teken ik alle aanzichten uit en maak ik een materialen- en kleurenstudie. In mijn hoofd weet ik namelijk wel perfect hoe alles eruit ziet en aanvoelt, maar dat moet ik ook kunnen overbrengen naar de klant hé! 🙂 Gelukkig ben ik qua kleuren nogal een eentonige madam. Dat bevestigd ook mijn moodboard weer vandaag. Wit en zwart en alles daartussenin, meer moet dat soms echt niet zijn. Natuurlijk kan dat niet voor elk ontwerp. Wanneer er, zoals in dit verhaal, kinderen de scepter zwaaien, komt er meestal wel wat meer kleur aan te pas.

Gelukkig is deze blog een plek waar ik echt mijn ding kan doen. Zonder rekening te houden met klanten of kinderen of kleurvoorkeur. Ik doe hier wat ik wil, omdat ik het wil. Dit moodboard bijvoorbeeld; ik hou van de beelden en ze hebben voor mij ook allemaal een relatie met elkaar. In kleur en context. Of dat voor jullie ook zo is, dat weet ik niet. Dat hoop ik wel, want dat wil dat ook zeggen dat ik mijn verhaal goed heb overgebracht. 🙂

Veel liefs,

E.