623. Zondag bij Alfons in De Panne

De afgelopen dagen en weken waren hier vrij bewogen. Het lief werd opgenomen in het ziekenhuis met nierstenen. Na enkele dagen mocht hij terug naar huis, maar vanochtend gingen we weer richting spoedopname. Dezelfde steen is nog steeds aanwezig en daarbovenop vonden ze een nieuwe. Conclusie? Het lief zal waarschijnlijk op regelmatige basis hiervan last hebben en daar kunnen ze eigenlijk weinig aan doen. En laat nierstenen nu net iets heel erg pijnlijks zijn. Ook ik had ondertussen een keel-/sinus-/oogontsteking, dus ja, bewogen dagen en weken dus.

Na onze ziekenhuistocht deze morgen kroop het lief in zijn bed en gingen Lucet en ik wandelen. Ik maakte een goed gevulde verzorgingstas (hoe mooi is hij trouwens? Ik ben er nog steeds verliefd op!) en we trokken richting zeedijk. Toen Lucet al ver in dromenland belanden we in de nieuwe hotspot van De Panne: Alfons. Een koffiebar en je zou kunnen denken: “nog ene?”. Maar aan zee zijn die echt nog niet zo dik bezaaid.

Bij Alfons kun je sinds vorige week terecht voor een lekkere koffie, een lichte lunch of een lekker aperitiefje. Véronique en Claire (moeder en dochter) gaan voor een huiselijk sfeer en bakken ook alle zoetigheden zelf! Maar dé troef is toch het kleine terrasje achteraan. Je waant je echt ergens in Spanje, even helemaal weg van de wereld. Ik ben ook gek van alle kleuren; het lieve roze en vrolijke aquablauw. De schilderwerken werden trouwens allemaal uitgevoerd door een verre neef van mij! Knap werk hé? Ben je dus binnenkort aan zee? Ga dan zeker eens langs bij deze nieuwe hotspot!

Liefs,

E.